Gastblog Diana van Eynde – In love with Amigurumi

Lieve lezers, door persoonlijke omstandigheden is het niet gelukt een update te schrijven, dus die houden jullie tegoed! In plaats daarvan nu al het tweede gastblog van Diana! Veel plezier met lezen!

Diana van Eynde (30) is geboren in Tilburg, maar heeft haar hart verloren aan het Limburgse land. Wonend in Herkenbosch weet ze de leukste amigurumi’s in elkaar te zetten. In haar tweewekelijkse column deelt Diana al haar ervaringen met de lezers van Siets aan de haak. Mis je iets of heb je vragen aan Diana, vergeet ze dan vooral niet te stellen!

Het beseffen dat iets een verslaving wordt, is niet erg. Zolang je de verslaving maar in de hand weet te houden. Ik heb één geluk. Mijn (vrijwilligers)werk verplicht me om tijd goed in te delen en op tijd te ontspannen. En voor ultiem ontspannen, is weinig nodig: een haakwerkje, een flinke pot verse thee en The best of Herman van Veen.

Jack en Jill de lucifer

Ik hou van orde en structuur. Dat uit zich erin dat ik een boek van voor tot achter doorwerk. Is misschien een tikje gek, maar het zorgt voor rust en orde in mijn hoofd. Het eerste patroon in Amigurumi’s in love is van Jack en Jill de lucifer. Deze twee schattig verliefde lucifers liggen heerlijk te slapen in een luciferdoosje. Ze slapen de hele dag door, dus als mijn vriend en ik langslopen, doen we altijd even extra stil !

Het boek van Tessa van Riet-Ernst staat in het teken van liefde. Dus ook het haken van hartjes staat in het boek centraal. Het leek me megaingewikkeld om zo’n hartje te maken, vooral omdat je twee losse delen aan elkaar moet zetten. “Jij kunt dat”, zei mijn vriendin Guanita. En warempel, ze had gelijk. Tegen lief zei ik dat ik een kleine verrassing had als-ie thuis kwam. Nu heeft het hartje een ereplekje in huis.

Adam en Eva

Ik word werkelijk verliefd op elke amigurumi die ik maak. Misschien was dit daarom ook wel het perfecte boek om mee te starten. Adam en Eva, twee schattige rupsjes, gehaakt met Scheepjeswol Soft Fun, had ik al in mijn hart gesloten, voordat ik op de helft van Adam was. En toen ze allebei klaar waren, merkte ik dat ze niet perfect waren. Ik ben soms wat eigenwijs en ik gebruikt in plaats van chenilledraad stevig ijzerdraad. Nu zijn ze dus wat stijf en blijven ze moeilijk staan. Niet erg, ik maak ze wel een keer opnieuw. Ze zijn zo lief dat ze het wel waard zijn!

De appel

Ik heb net een klein beetje ‘gelogen’. Ik ben niet meteen verliefd op elke amigurumi die ik maak. Bij Adam en Eva hoort namelijk een appel. Die is enorm. Echt enorm. Groot. En het maken ervan voelde als het beklimmen van een berg. Het steeltje en blaadje gingen nog wel, maar die appel zelf. Bah! Ik vierde bijna een feestje toen-ie af was. Maar ik moet toegeven: zo samen met de appel komen Adam en Eva nog meer tot hun recht.

Fred

In de vakantie was het tijd voor een nieuw project. We gingen naar Spanje en het haken van een stoere stier leek me daar een mooie locatie voor. Het enige wat ik ontdekte, Fred werd niet stoer, maar een enorme lieverd om op te vreten. Fred was de eerste amigurumi die ik echt aan elkaar moest naaien. Ik was vergeten om naald mee te nemen op vakantie, dus bij terugkomst had ik alleen losse onderdelen.

thumbnail_Fred - losse onderdelen

En daar houd ik niet van, dus bij thuiskomst zat er maar één ding op. Naaien. De neus vast naaien vond ik enorm lastig, ik moet ook toegeven: ik was te lui om het even vast te spelden. Resultaat: een neus die er enorm gemakkelijk af kan vallen en vol gaten zit. Ik zat nog even in de ‘ik negeer het’ fase, maar toen lief er iets van zei, moest het gewoon opnieuw. Ik vroeg schoonmama om raad en wonder boven wonder kreeg ik het voor elkaar. Nog steeds is het aan elkaar naaien het minst leuke werk aan het maken van de knuffel, maar goed… Je ziet wel meteen resultaat. Inmiddels is Fred op de staart en een aantal vlekken na klaar. Ik heb nog een koe te maken, maar die ‘zet ik even in de koelkast’. Het volgende project staat namelijk al op me te wachten…

 

Nieuwsgierig hoe Fred uiteindelijk geworden is? En benieuwd wat de volgende knuffel wordt? Vergeet dan niet over twee weken weer deze gastblog te lezen!

 

 

Een gedachte over “Gastblog Diana van Eynde – In love with Amigurumi

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s