Soms gebeuren er dingen die prioriteit hebben. Dat betekent dat haken op een lager pitje komt te staan. Dat is de afgelopen 2,5 week het geval geweest. Veel veranderingen in de privésfeer zorgden ervoor dat de haaknaald en garen veelal op tafel bleven liggen. Toch heb ik nog wel wat kunnen uitvoeren.

Als doel had ik in ieder geval om de teckel voor de Leprastichting af te haken. Ik was veel te veel met andere dingen bezig en dat merk ik als ik dingen aan elkaar ga naaien. Het daadwerkelijke haken van de onderdelen van de teckel was over het algemeen geen probleem, ook al kreeg ik het tweede oortje echt niet van de naald… Maar dat loste zich na tig keer proberen vanzelf op.

Het grote probleem was het ongecontroleerd plaatsen van de onderdelen. De achterpootjes eerst. Dat ging aardig. En toen voorpoten, die ik dacht zonder afspelden en zonder meten op de juiste plek te krijgen. Niet dus. Resultaat, de teckel staat bijna standaard op z’n voorpoten. Als ik er iets aan trek, blijft-ie wel staan, maar erg mooi is het natuurlijk niet. Eigenwijs dat ik ben, spelde ik ook de oren niet, dus ook die zitten scheef. Toch houd ik van mijn speciale teckel. Niet mijn mooiste project, maar wel één voor het goede doel!

Isolde is af!

Het was duidelijk dat ik zo niet door kon gaan, want dan zou Isolde mislukken. Ik maakte vol concentratie de tweede vleugel en spelde de twee vleugels eerst goed af, voordat ik ze vast zette.

Ik wilde Isolde echt niet verpesten, dus van tevoren keek ik nog even wat video’s op YouTube hoe ik nou het beste alles aan elkaar kon naaien – een beetje laat, ik weet het… Dat maakt dat ik goed voorbereid aan de slag ging. En toen zat Isolde naast me op tafel. Wat een lieverd. Mijn trots. Mijn eerste echt goed gelukte ami! Isolde heeft nu dan ook een eigen plekje in de kast vanwaar ze alles in de gaten kan houden.

Kikker Tristan

Het volgende project lag natuurlijk allang klaar. Kikker Tristan. Ik las het patroon door en ik zag dat ik het lijfje en de kop moest vullen met granulaatkorrels. Mijn eerste gedachte: dat blijft toch niet staan? Dus ik ben lekker eigenwijs en vul het nu gewoon met poppenvulling. Ook nog eens veilig als ik hem ooit aan iemand weg wil geven. Tristans hoofdje is klaar – kijkt-ie je niet verliefd aan? En het lijfje is in de maak. Ik hoop snel tijd te hebben om Tristan af te ronden.

Review toerenteller

Kennen jullie het moment dat je lekker aan het haken bent en je partner opeens een heel verhaal tegen je begint te vertellen? Op zich geen probleem… Nou ja… Opeens ben je kwijt waar je gebleven was in je toer. Balen! Omdat ik deze situatie regelmatig meemaak, besloot ik een goedkope toerenteller aan te schaffen. Het apparaatje kun je gemakkelijk om je vinger binden, maar dat vind ik niet fijn, dus dat doe ik niet. Ik hoe mijn toertjes erop bij en het tellertje onthoudt waar je gebleven bent. Wel zo fijn als je een tijdje niet gehaakt hebt. Een fijne gadget!

Zoektocht nieuwe haaknaalden

Verder ben ik op zoek gegaan naar nieuwe haaknaalden. Ik merk dat ik blaren krijg als ik lang haak, dus ik moet gewoon wat anders aanschaffen. Ik heb mijn zinnen gezet op Clover Amour, maar ik wil ze eerst in de winkel nog even proberen. Andere tips zijn natuurlijk altijd welkom.